Zastosowanie serwera Proxy w czołowych przeglądarkach
W poprzednim artykule zatytułowanym „Anonimowość w sieci” poruszyłem temat podłączania się pod serwery Proxy z pozycji programu. Dla tych, którym nie odpowiada tamten sposób chciałem opisać, jak można ręcznie to zrobić w czołowych przeglądarkach.
Internet Explorer:
Zacznijmy więc od przeglądarki górującej na rynku przeglądarek, czyli IE.
Pierwsze, co tutaj musimy zrobić, to włączyć przeglądarkę. Przechodzimy następnie do menu [Narzędzia -> Opcje internetowe]. Wybieramy w nowo otwartym oknie zakładkę Połączenia. Na samym dole okna ukaże się box z napisem „Ustawienia sieci lokalnej (LAN)”, klikamy w nim na przycisk „Ustawienia sieci LAN”. Pojawi się nam okno, gdzie zaznaczamy opcję „Użyj serwera proxy dla sieci LAN”. Odkryją się nam nowe pola do uzupełnienia, w których wpisujemy adres serwera proxy (IP), oraz port przez jaki się z nim łączymy (gdy adres składa się z dwóch członów oddzielonych dwukropkiem, np. 200.104.250.92:80, to treść przed dwukropkiem to adres IP, a to co znajduje się po, to port).
Firefox:
Teraz zajmijmy się przeglądarką, która ma dużą rzeszę zwolenników (szczególnie na systemach Linux), czyli Firefox’em.
Włączamy przeglądarkę, przechodzimy do menu [Narzędzia -> Opcje…]. Pojawi się nam okno, w którym wybieramy zakładkę Zaawansowane. Po wybraniu tej zakładki otworzy nam się nowy szereg zakładek, gdzie wybieramy zakładkę Sieć. Pojawi się nam box o nazwie „Połączenie”, w którym będzie widoczny przycisk „Ustawienia…”. Klikamy go, po czym pojawi się nam nowe okno. Zaznaczamy w nim opcję „Ręczna konfiguracja serwerów proxy:”. Pojawią się nam nowe pola do uzupełnienia (w tym dłuższym podajemy adres serwera proxy, a w polu „port” podajemy port wykorzystywany do połączenia), jak można zauważyć jest ich więcej, niż w IE, gdyż dla każdego protokołu możemy ustawić inne proxy.
Opera:
Zajmijmy się teraz przeglądarką o wdzięcznej nazwie, czyli Operą.
Tutaj sytuacja wygląda bardzo podobnie, jak w przypadku Firefoxa. Oczywiście odpalamy przeglądarkę. Wybieramy z menu [Narzędzia -> Preferencje…]. Pojawi sie nam okno, w którym wybieramy zakładkę „Zaawansowane”, a następnie opcję „Sieć”. Widoczny będzie przycisk „Serwery proxy…”, klikamy w niego. Pojawi się nowe okno, gdzie zaznaczamy jakiego typu serwera proxy chcemy użyć, a następnie podajemy adres serwera, oraz port.
Netscape:
Czas na jedną z najstarszych przeglądarek internetowych działających w trybie graficznym, czyli Netscape.
Tak jak w przypadku innych przeglądarek najpierw odpalamy przeglądarkę. Teraz przechodzimy do menu [Tools -> Options…]. Pojawi się nowe okno, gdzie wybieramy zakładkę „Advanced”. Pokaże się nowy szereg zakładek, gdzie wybieramy „Network”. W boxie „Connection” klikamy przycisk „Settings…”. W nowym oknie wybieramy „Manual proxy configuration:” i podajemy do wybranej procedury adres, oraz port serwera, z jakim się chcemy połączyć.
Safari:
Teraz coś dla miłośników systemów Mac OS, którzy nie mogą rozstać się nawet na Windowsie ze swoją przeglądarką. Czyli znana przeglądarka Safari.
Uruchamiamy przeglądarkę, wybieramy z menu [Edit -> Preferences…], lub klikamy ikonkę zębatki i tam „Preferences…”. Pojawi się okno, gdzie wybieramy zakładkę „Advanced”. Następnie klikamy w przycisk „Change Settings…”, który znajduje się obok napisu „Proxies:”. Pojawi się nam okno „Opcje internetowe”, w którym działamy już zupełnie identycznie jak to było w przypadku IE.
Google Chrome:
A teraz czas na nieco nowszą, lecz szybko wybijająca się przeglądarką firmy Google.
Tutaj sprawa jest również bardzo prosta, gdyż działa ona na tych samych ustawieniach proxy, co IE. Odpalamy przeglądarkę, klikamy w „Ustawienia Google Chrome” (taki klucz na górze interfejsu). Rozwinie się nam menu, w którym wybieramy pozycję „Opcje”. Pojawi się okno, w którym wybieramy zakładkę „Dla zaawansowanych”, a następnie jadąc suwakiem w dół klikamy przycisk „Zmień ustawienia proxy”. Pojawi się nam okno „Opcje internetowe”, w którym działamy już zupełnie identycznie jak to było w przypadku IE.
Sleipnir:
Na koniec zajmijmy się pewną japońską przeglądarką jaką jest Sleipnir.
Ta przeglądarka posiada dwa silniki, niestety nie własne. Posiada za to dosyć rozbudowany manager proxy. A więc wchodzimy do aplikacji, wybieramy z menu [Proxy -> Proxy Manager…]. Uruchamia sie manager, w którym mamy dwie możliwości dodawania proxy do listy. Robimy to pojedynczo używając opcji „Add…” i w nowym oknie podając adres i port, oraz zaznaczając protokół do jakiego ma być przystosowane. Lecz możemy zrobić to masowo, czyli jednocześnie dodać dużą ilość adresów proxy do listy. Robimy to klikając przycisk „Add from list…”, pojawi się okienko, w którym wpisujemy kolejne serwery jeden pod drugim (w postaci adres:port, np. 200.104.250.92:80, gdy adres to 200.104.250.91, a port to 80) i klikamy OK. Aby wybrać proxy z listy, wystarczy dwa razy na nie kliknąć.
Serwery Proxy.
Na koniec chciałem jeszcze podać linki do najbardziej znanych list serwerów Proxy. Oto one:
- http://www.prx.centrump2p.com
- http://www.publicproxyservers.com/page1.html
- http://www.samair.ru/proxy/
- http://www.proxy4free.com/page1.html
- http://www.atomintersoft.com/products/alive-proxy/proxy-list/
Autor: Daniel 'zoNE’ Gabryś